Merhaba Arkadaşlar Size Yaşamış olduğum bir hikayemi anlatmak istiyorum umarım sıkılmadan dinlersiniz Tek Anlatabileceğim sizler varsınız Tamamen Gerçektir...
Lise hayatımda başladı herşey...
Ozamanlar lise 2 ye gidiyorum okullar açılmıştı 2-3 ay herşey normal gidiyordu daha nisan aylarındaydı sanırım sınıfımıza yeni bir kız gelmişti. Normal de cesaret dolu bir çocuğumdur takii onu görene kadar.
O kadar güzel bir kızdı ki gözlerimi üzerinden alamıyordum onun.
Ara sıra göz göze geliyorduk ve gözlerim doluyordu resmen o güzellikte
ben herşeyi içime atan bir çocuktum ne olursa olsun herşeyi içime atardım.
Ve ona aşkımı anlatasım vardı cesaretimi topladım ve kendi kendime yapabilirsin hadi falan diye gaz veriyorum duygularımı ortaya dökmem lazımdı. Tam yanına gidecekken bir dostum
"Öyle kuru kuru olmasın hediye falan al " demişti.
Para nerde amk..
Hırs yaptım ve bir iş bulup orada çalışmaya başladım. Patron gerçekten çok iyi birisiydi ve beni çok seviyordu, güveniyordu da,
bir cuma günü işimi bitirdim kapıdan içeri deniz girdi beni sevindirdi fakat o başka bi sebepten ötürü gelmiş biraz tedirgin oldum. Ona "Neden burdasın" diye sordum ve birazcık güldü "Babam Nerde ?" diye cevap verdi. kafamı eğdim ve "sabah gelmez o" dedim.
Ona hediye alacağım paranın babasından çıkması biraz garipti. birde aşk meş işleri kolay derler amk.
Ama o gün bi cesaret patladı volta atar gibi bi ileri bi geri gidiyodum Hediye ve çiçekle karşısına geçtim ve sonunda dedim ki "Seni Seviyorum"
Babasının en güvendiği çalışanı bendim. söyledim kızını sevdiğimi ve ona hediye almak için çalışıp caba gösterdiğimi . anlamıştı sanırım zaten. ve bana dediki "Anlıyorum bu konuda ki netliğini " utancımdan yanaklarım kırmızı bir halde "teşekkür ederim kızınız bana emanet" dedim.
Aradan 1-2 hafta geçti çok feci grip olmuştum ateşim tavan yapmış ölüyordum resmen.
Deniz doktora gidelim ilaç falan yazar dedi sırf üzülmesin diye gitmiştim peşinden, normalde inat yapardım gitmezdim fakat o farklıydı...
2 gün sonra şehir dışına çıkmaları gerekmiş tüm ailesiyle ve ben hala hastaydım ona "gitme" dedim "olmaz" dedi ve veda edince ben tüm cümlelerimi gitmemesi için döktüm "tamam lan gitmicez " dedi ve bizde kalacaktı çok güzel bir geçti çünkü deniz bizim evdeydi bizim ailenin içindeydi neyse yatma zamanı gelmişti saat 2 -3 kadar oturmuştuk
taki 4 de çalan telefon'a kadar herşey çok iyidi.
tabi şaşırdım hatta polis vardı dediki "evladım sen kimsin"
bende "Ben denizin erkek arkadaşı gecenin bu saatinde sen kimsin ?"
Beni iyi dinle bi bak şimdi dedi ve sözüne gerilerek devam etti.
"Seferisarda bi trafik kazası sonucu o kızın ailesi vefat etti dedi"
HAY AMINA KOYİM DENİZ UYUYORDU. ,bi bilsen kendimi çok zor tutuyodum ona nasıl anlatıcagımıda kuruyodum kafamda Deniz uyandı vede söyledim ağlama cıglıklarınıda duyuyodum Bu nası bi hayat dersi lan şans her defada kaderin ağlarını üstüme atıpta hayatımın amına koyuyodu.
Ailesi yoktu artık onun ama benden başka ben herşeyiydim bi yandan acı verip biyandan mutluluktu buda bana gerçeğin hiç değişmiceğini sanıp er geç insiyatif kullanmakta bi dert değildi tabi hayatımızın sonuna kadar beraberiz dedikte bak nerdeyiz biz Olgunlaştım geliştim, okulu bırakıp bi işe girdim Çünkü biz evlenicez lan demiştik O dönem Türkiyenin coğrafyasındanda daha cok denize sahiptim onun sade 4/3’ü denizle kaplı, benim hertarafım denizdi hertarafım denizdi 2 Sene geçti bizde kalıyoduk bi sıkıntımızda yoktu cok şükür annesi ve babası gibiydim her zaman yanındayımda çok küçük yaşta vefat edince kaybetti herşeyi o mutluyken bile gözleri dolu babamdan görmedigim baba şevkatini denize gösteriyodum Ben işe giderdim o yemek yapardı,evdede sürekli sebep arardık sarılmak için vede eve geç kalma erkenden gel sen hep tamam mı diyince tabi beni bu mutlu ediyodu Yeni imkanlar yaratıyodum beni görmek için evde can atıyodu kalbi küçük sade ben sğabiliyodum 3.senemizdi bi gece yorgun argın döndüm eve ve keyif yoktu kapıyı çaldım annem açtı boşuna arama dedi ve evde deniz yoktu Bende merak edipte sordum nerde bu kız evde iyice köpürmüstüm Denizin öz abisi gelipte kızı istanbullara götürmüstü. 2 Ay geçti haber aldım ondan valizimi toplayıp istanbula gittim abisi hergün dövüpte soruyormus kıza kimlan bu can ve insaf duyanda yoktu denize bide artık güvenmek ah ne kadar zor geliyodur onun için bide abisi ayarlamış kıza üvey anne baba Sabrım kalmadı artık yeter dedim denizle izmire kaçtık gizli felandı yinede olsun beraberdik kilitli kalan korkularada sahiptik fakat amacımız hiç bi zaman kötü degildi Bizi canlı halde ayıramazlardıda kader toprağa bi ölüme zincir vurdu.
4-5 ay evden cıkmadık aslına bakarsan bayabi sapıttık çünkü tedirgindim abisi gelir diye denizi tekrar kacırdı olucak gibi degil bulamıyodum onu lan aklımı iyicene kaçırdım Hastanelerde yattım onca ay ve kimseler demedi ki hiç Nasılsın Ben hala daha bulamadım seni istanbul seni aldı benden bi yardım elvermez tanrım heryerde dertler elzemse sırıtma Ben korsanlar kadar çaresizim vede bi o kadarda tutsağım hala sen daha gönlümde yaşayan özgür bir Deniz kızıysan
"Vice"
Merhaba Arkadaşlar ben Tugay Sr. Size bu bloğum'da Deep web - illuminati - Hikayelerim - Bilmediğiniz herşeyi öğreteceğim. Siz bloğumu takip edin ve yeniliklere ortak olun!
DönüştürDönüştür İfadeİfade